Pat Gelsinger stopt meteen als CEO en voorzitter van chipmaker Intel. Het bedrijf gaat op zoek naar een opvolger.
Gelsinger, 63 jaar, wordt met pensioen gestuurd na net geen vier jaar aan de top van het bedrijf. Hij werkte van 1979 tot 2009 onafgebroken voor Intel. Daarna werkte hij voor Dell om in 2012 CEO van VMware te worden. Daar werd hij in 2021 weer weggeplukt om het noodlijdende Intel weer op de rails te zetten, maar het bedrijf zoekt nu een andere machinist.
Intel zegt dat het een team heeft samengesteld om een opvolger voor Gelsinger te vinden. In tussentijd stelt het bedrijf David Zinsner en Michelle Johnston Holthaus aan als interim co-CEO’s. Zinsner is executive vicepresident en CFO van Intel. Holthaus leidt de vrij nieuwe afdeling Intel Products, dat onder meer de Client Computing Group, Data Center and AI Group en Network and Edge Group bundelt.
Waarom Gelsinger vertrekt wordt niet verduidelijkt in de communicatie van Intel. De aanstelling van een interim-CEO suggereert dat Gelsinger op eigen initiatief onverwacht vertrekt, al heeft Intel in het verleden ook al tijdelijke CEO’s gehad toen het zelf haar topman de laan uit stuurde. In 2021 paste het bedrijf haar beleid nog aan waardoor de topman ook na zijn 65e het bedrijf mocht leiden, maar dat is niet langer aan de orde.
‘Grootste eer uit mijn leven’
Intel bedankt Gelsinger voor zijn decennia bij het bedrijf. In hetzelfde persbericht noemt Gelsinger zijn tijd bij Intel ‘de grootste eer uit mijn leven’. Hij stond onder meer aan de basis van de 80468 processor. Ook de Core en Xeon-chipreeks zijn er mede door hem gekomen.
Gelsinger werd begin 2021 teruggehaald om een zinkende tanker te herstellen. Intel heeft de afgelopen 15 jaar enkele keren de boot gemist. Het kon niet mee toen de smartphone opkwam en de wereld vooral stroomzuinige mobiele chips wilde. Later kampte met technische problemen die de volgende generatie chips achteruit duwde. De vorige CEO’s Brian Krzanich (2013-2018) en Bob Swan (2018-2021) konden dat tij niet keren.
Chips voor iedereen
Gelsinger kwam met een plan dat terug meer focus legde op het ontwerpen en maken van chips, de core business van Intel. Een grote koersverandering was Intel Foundry Services, waarbij het bedrijf voor het eerst chips voor anderen zou produceren. Begin dit jaar klonk het nog dat die afdeling onder Intel blijft, maar met aparte procedures en personeel.
Intel kondigde ook heel wat investeringen aan in nieuwe fabs, ook in Europa. Maar die Europese investeringen zijn intussen uitgesteld of vertraagd. Tegelijk is Intel nog niet waar het hoort te zijn. De tanker lijkt hersteld, maar vaart nog niet zoals voorheen.
Afgelopen zomer kondigde het bedrijf een besparingsplan aan dat 15.000 banen doet verdwijnen, nadat het personeelsbestand eerder al met vijf procent werd teruggeschroefd. Exclusief onderdelen die werden afgesplitst telde het bedrijf deze zomer 110.000 mensen wereldwijd. Ondanks plannen en ambities, staat de beurskoers vandaag lager dan bij het aantreden van Gelsinger.
Samengevat heeft Gelsinger Intel wel degelijk terug in een beloftevolle richting geduwd, met meer focus op waar het goed en dominant in is: chips maken. Maar het bedrijf is verre van de reus die het twintig jaar geleden was. De concurrentie van AMD, Nvidia, Qualcomm en anderen is intussen harder dan ooit, de resultaten zijn nog steeds niet wat ze horen te zijn. Mogelijk beseffen zowel Intel als Gelsinger dat zelfs een ervaren veteraan met wortels diep in het bedrijf dat niet zomaar kan rechttrekken.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier