100 gigabit op een vierkante centimeter

Een team chemici van de University of California en het California Institute of Technology heeft een nieuw soort geheugencircuit ontwikkeld. 100 gigabit per vierkante centimeter is potentiële dichtheid van het circuit. Ter vergelijking: de dichtheid van conventioneel flashgeheugen is op zijn best enkele gigabits.

“We zijn nu op het punt waarop Intel volgens de wet van Moore in 2020 kan zijn,” aldus James Heath, een professor van Caltech en lid van het onderzoeksteam. De Wet van Moore stelt dat het aantal transistors op een computerchip door de technologische vooruitgang elke 18 maanden verdubbelt. De onderzoekers wijzen er in hun rapport op dat de huidige chipfabrikanten rond 2013 tegen de grens van de techniek zullen aanlopen. De nieuwe ontwikkeling is volgens de uitvinders een belangrijke stap in de richting van een volledig moleculaire computer, een ontwerp dat vele malen kleiner en krachtiger zal zijn dan de huidige computers.Het door hen ontwikkelde geheugencircuit werkt met moleculaire schakelingen en heeft een opslagcapaciteit van 100 gigabit per vierkante centimeter of 160 kilobit op een oppervlakte van 1 witte bloedcel. Aan de basis van het ontwerp liggen horizontale en verticale gekruiste perpendiculaire silicium en titanium draadjes. Elk van de kruisingen is een bit en elke bit is maar 15 nanometer groot.Op ieder snijpunt van twee draden zitten zogenaamde rotaxaanmoleculen, moleculen die in twee verschillende standen geschakeld kunnen worden. Door het voltage op iedere draad te wijzigen kan elk van de moleculen in de gewenste stand gezet worden. Het ontwerp biedt ook tolerantie voor fouten: als een aantal schakelingen defect zijn, werkt de rest van de module gewoon verder.Dat er een proof-of-concept model is wil niet zeggen dat de eerste fabrieken morgen hun deuren zullen openen. Het is bijvoorbeeld onvoldoende duidelijk hoe de moleculaire schakelingen zich over een langere periode zullen gedragen. De bedoeling van de onderzoekers was ook niet nu een oplossing te presenteren die geschikt is voor massaproductie, het model is slechts bedoeld om aan te tonen dat moleculaire chips dichtheden kunnen bereiken die met traditionele technieken pas over 10 tot 15 jaar mogelijk zijn.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content