De Jo Lernout in elk van ons…

De speelgoedcavia’s die hij na het failliet van L&H aan de man probeerde te brengen, werden een flop. De niet gezekerde batterijen deden het beestje ontvlammen, gevaarlijk, als je mikt op de allerkleinsten.

De speelgoedcavia’s die hij na het failliet van L&H aan de man probeerde te brengen, werden een flop. De niet gezekerde batterijen deden het beestje ontvlammen, gevaarlijk, als je mikt op de allerkleinsten.

Met het handeltje in Belgische pralines in de verzengde hitte van de Filippijnen, schreef hij nog maar eens de kroniek van een aangekondigde dood. Maar de aanhouder wint, moet Jo Lernout gedacht hebben, en kijk: vandaag haalt hij alweer de kranten met zijn volgende project, de internationale gsm-dienst ‘MiaMia’.

Als een knaagdier dat koortsachtig landmijnen opgraaft omdat het daarop getraind is, zo speurt Lernout instinctmatig naar het befaamde gat in de markt. Stoppen staat niet in zijn West-Vlaamse woordenboek. Zelfs niet nu er hem een gevangenisstraf boven het hoofd hangt, en hij en plein public alle mogelijke vernederingen heeft moeten ondergaan.

Hoewel Jo Lernout één van de hoofdverantwoordelijken blijft in één van de grootste financiële schandalen uit onze vaderlandse geschiedenis, zou je -als zijn verhaal niet zo pijnlijk was- bijna bewondering gaan krijgen voor zijn doorzettingsvermogen. Lernout ademt ondernemerschap. Zaken doen zit hem in de genen, en niets of niemand die daar iets aan zal veranderen.

De man ‘die zelfs frigo’s aan eskimo’s zou kunnen verpatsen’, heeft ook talent. Zo is hij erg bedreven in het bij elkaar brengen van mensen, kan hij goed handjes schudden, en verkondigt hij het Heilige evangelie beter dan wie ook. Het grote probleem is dat er vaak een geurtje zit aan de projecten van de West-Vlaming.

Ook nu weer bekruipt ons het gevoel dat er iets schort aan het businessmodel achter MiaMia. De service is immers gratis, maar die vlieger gaat niet op. Dat de eerste adverteerder die gerichte reclame zou verspreiden via de gsm-dienst, nog moet gevonden worden, doet het ergste vermoeden. En zoals één van onze lezers terecht opmerkt: MiaMia vertoont op het eerste zicht wel heel veel gelijkenissen met ‘Scoot’. Maar wie kent of gebruikt die zoekmotor nog?

Anderzijds zouden we in België misschien wat meer Jo’s kunnen gebruiken. Volbloed ondernemers zijn immers dun gezaaid beneden en boven de taalgrens. Zeker in de technologiesector is het huilen met de pet op, zo bevestigen prominenten uit het wereldje keer op keer aan Data News. Zou een heel klein beetje Jo Lernout in elk van ons, soms niet beter kunnen zijn?