De EU Chips Act is in werking getreden

Vorige week is de befaamde Chips Act in de EU in werking getreden. Die moet de aanvoer en ontwikkeling van halfgeleiders in de regio bestendigen. Wat betekent dat concreet?

De Chips Act moet vooral de halfgeleidersector in Europa stimuleren. Die chips zitten in alles van smartphones en auto’s tot zonnepanelen, en zijn een belangrijke motor voor de economie. En hoewel Europa (met bijvoorbeeld het imec-onderzoekslabo) wel een vinger in de pap heeft bij het ontwikkelen van de chips, wil de EU wil liefst ook wat fabrieken naar hier lokken.

Tekort

De Europese Unie keurde de Chips Act eerder dit jaar goed, ze gaat nu in voege. Ze komt er deels als antwoord op de vertragingen die we de voorbije jaren zagen. Een overgroot deel van de wereldwijde chips worden in Azië, en dan vooral in China en Taiwan, geproduceerd. Een combinatie van logistieke problemen tijdens de Covid-pandemie en overstromingen zorgden er de voorbije jaren voor dat er bij momenten stevige tekorten aan chips waren, die onder meer autofabrieken dagenlang platlegden. De oplopende geopolitieke spanningen tussen de VS en China zaaien bovendien onrust over de aanvoer in de toekomst. Het is meteen de reden waarom ook de VS dit jaar de portefeuille bovenhaalde om zijn inlandse chipproductie een zet te geven.

Met de maatregelen hoopt de EU alvast dat er meer publiek-private samenwerking komt om productie-omgevingen te bouwen (fabs, dus). In totaal moet er 43 miljard euro aan publiek-private investeringen gaan naar onderzoek, productie en het opschalen van technologische bedrijfjes in de sector. De EU wil haar productiecapaciteit voor halfgeleiders tegen 2030 verdubbelen, van 10% van het wereldwijde aantal, naar 20%.

Onderzoek

Zo’n 3,3 miljard euro aan Europees geld gaat alvast naar onderzoek, in het Chips for Europe Initiative. Dat geld komt er naast investeringen die landen zelf nog vrijmaken. Het onderzoek moet onder meer geavanceerde productielijnen ontwerpen en vooruitgang maken richting kwantumchips. Er komt ook een coördinerend orgaan dat de Commissie samenbrengt met verschillende ledenstaten om samen de aanvoer te bekijken en de vraag naar chips te voorspellen. Waar nodig kan daar dan ook aan de alarmbel worden getrokken als die vraag te hoog is.