Hands-on met de nieuwe OnePlus 8 en 8 Pro

Weinig fabrikanten hebben zo’n overzichtelijk smartphonegamma als OnePlus. Het Chinese bedrijf bouwt slechts twee toestellen, allebei uit het premiumsegment, en die krijgen elk half jaar een upgrade. Vandaag werden de nieuwste flagships onthuld: de OnePlus 8 en OnePlus 8 Pro.

De Pro-versie is vanzelfsprekend het meest luxueus uitgeruste model van het stel, met enkele unieke features, zoals een scherm met een verversingssnelheid van 120Hz en de mogelijkheid om de smartphone draadloos op te laden. Toch biedt zelfs het instapmodel ondersteuning voor dat ene buzzwoord van tegenwoordig, 5G. De toestellen gebruiken daarvoor dezelfde X55-modem van Qualcomm die – eveneens in beide smartphones – geflankeerd wordt door een Snapdragon 865, een van de krachtigste processors op de markt.

Voor de OnePlus 8 is dat best opvallend. Veel concurrenten rusten hun goedkopere modellen immers uit met de Snapdragon 765: die is wat minder performant en beschikt over een ingebakken 5G-modem, wat de chip zowel compacter als goedkoper maakt. Het toont aan dat OnePlus alvast niet wil beknibbelen op power. Nog opmerkelijk: in de benchmarks oftewel testprogramma’s die we op de telefoons loslieten (3DMark en Geekbench) scoorde de OnePlus 8 telkens een fractie beter dan zijn grote broer. Het verschil is in de praktijk echter verwaarloosbaar; de twee telefoons behoren sowieso allebei tot de snelste toestellen die momenteel beschikbaar zijn.

Symmetrie troef

Het design van de twee Android 10-toestellen loopt dit keer veel meer gelijk dan bij vorige modellen. Neem nu de selfiecamera: bij de 7T zat die verwerkt in een ‘druppel’ in het scherm, bij de 7T Pro kwam de lens heel cool uit de bovenkant van de smartphone gefloept. Beide OnePlus 8-toestellen zijn nu uitgerust met een in-screen frontcamera, een kleine perforatie in het display dus, links bovenaan. Ook een propere oplossing, maar niet half zo cool als de pop-up selfiecamera van het vorige flagship. Waarom OnePlus die innovatie nu alweer ten grave draagt, is niet bekend.

Ook bij de camera’s aan de achterzijde is het symmetrie troef. De OnePlus 8 heeft niet langer het ronde, Motorola-achtige camera-eiland van de 7T, maar een centrale verticale opstelling van de lenzen (die sterk op die van de 7T Pro lijkt). De 8 Pro volgt die lay-out, op een wat groter eiland weliswaar, maar komt met twee extra sensoren die zich links van de centrale cameramodule bevinden. Op de technische verschillen komen we zo meteen uitgebreid terug.

Ultravloeiend

Beide smartphones beschikken over een zogeheten Fluid Amoled-scherm met een in-screen vingerafdruksensor, dat aan de zijkanten stijlvol gebogen afloopt. Het verschil in diagonaal is minimaal (6,55-inch versus 6,78-inch, pakweg een halve centimeter), maar het display van het topmodel is op veel andere punten ronduit superieur. Neem nu de resolutie en pixeldichtheid: 3.168 x 1.440 beeldpunten bij 513ppi tegenover 2.400 x 1.080 pixels bij 402ppi voor de OnePlus 8.

Het scherm van de Pro filtert daarnaast ook meer blauw licht weg (slecht voor je nachtrust) en is volgens de fabrikant beter afleesbaar in direct zonlicht, dankzij een technologie die ‘adaptive color temperature’ heet. Maar waar OnePlus het meest prat op gaat, is de verversingssnelheid van het Pro-scherm die afklokt op 120Hz. De OnePlus 8 haalt – net als de vorige generatie – 90Hz. Het komt erop neer dat de OnePlus Pro bij bewegende beelden (scrollen door websites, video’s, games) het meest vloeiende display op de markt heeft. Een label dat de telefoon weliswaar moet delen met een handvol andere toestellen, waaronder de Oppo Find X2, Asus ROG Phone II en – binnenkort – de Galaxy S20 van Samsung, die eerdaags een update ontvangt die 120Hz activeert.

Of je de verschillen tussen 90Hz en 120Hz met het blote oog kunt zien, is een andere vraag. Ja, alles ziet er net even mooier en vloeiender uit op de OnePlus 8 Pro dan op z’n kleinere broer. Maar de schermen zijn ook op andere punten tè verschillend om van een eerlijke vergelijking te spreken. De nog hogere verversingssnelheid (90Hz was al best hoog) lijkt ons vooralsnog vooral interessant voor gamers: er bestaan intussen al aardig wat mobiele spellen die geoptimaliseerd zijn voor zowel 90Hz- als 120Hz-schermen, wat garant zou moeten staan voor een ultravloeiende spelbeleving. Voor dagdagelijkse toepassingen is zo’n hoge verversingssnelheid ongetwijfeld prettig(er), maar zeker geen must. Hou er bovendien rekening mee dat 120Hz een extra belasting vormt voor de accu. Gelukkig voorzag OnePlus een mogelijkheid om terug te schakelen naar 60Hz, mocht je de feature niet echt nodig hebben of gewoon de batterij willen sparen.

Een trio of kwartet?

Een ander essentieel onderscheid tussen de OnePlus 8 en diens Pro-uitvoering vormen uiteraard de camera’s. Het instapmodel heeft er drie, het selfie-exemplaar even buiten beschouwing gelaten. Het gaat om een hoofdcamera van 48 megapixel (f1.75), een ultragroothoeklens van 116° en 16 MP (f2.2) en een aparte macrocamera van 2 megapixels. De belangrijkste camera’s presteren zeer goed, maar de macro-opnames van insecten en bloemen vinden we nogal tegenvallen. Ze zijn niet half zo gedetailleerd als de macro’s van de 8 Pro, terwijl die eigenlijk geen ‘dedicated’ camera heeft voor close-ups.

Ook een optische zoomfunctie ontbreekt op de OnePlus 8. Je kàn wel 2x ‘hardwarematig’ inzoomen, maar dat gebeurt dan op sensorniveau en niet door een fysieke verplaatsing van de lenzen (het zogeheten ‘optische’ zoomen). Verder dan 2x inzoomen lukt ook, maar dan gaat het per definitie om een softwarematige vergroting. En daar zijn wij geen fan van.

De optiek van de OnePlus 8 Pro ziet er niet alleen indrukwekkender uit, ook de prestaties van de vier (!) camera’s zijn duidelijk beter. De hoofdcamera biedt opnieuw een kwaliteit van 48 MP, maar de gebruikte Sony-sensor is van een hogere generatie. De ultragroothoekcamera gooit eveneens 48 megapixel in de strijd, bij een kijkhoek van ruim 119° en een diafragma van f2.2. Verder is er een speciale Color Filter Camera van 5 MP die volgens de fabrikant gespecialiseerd is in belichtingseffecten en filters. En in plaats van een macro-camera heeft de OnePlus 8 Pro een telephoto-camera met 3x hybride zoom. Dat is een beetje een vage omschrijving van een lens die waarschijnlijk 2x optisch kan zoomen, en een softwarefunctie die daar nog een 1x vergroting bovenop doet. Voor een flagship-telefoon vinden we dat vandaag de dag wat weinig: de Huawei P30 Pro beschikte een jaar geleden al over 5x (onvervalste) optische zoom, de nieuwe P40 Pro gooit er zelfs 10x optisch tegenaan.

Maar goed, waar merken als Huawei en Samsung de allerhoogste prijsklassen niet schuwen, probeert OnePlus zich traditiegetrouw als wat betaalbaarder te profileren. En dan moeten er natuurlijk érgens offers gebracht worden, waarbij OnePlus algemene snelheid én beeldschermkwaliteit duidelijk belangrijker vindt dan (het hebben van) de allerbeste optiek. Het belang van optische zoomfuncties tot 5x of zelfs 10x mag trouwens niet onnodig uitvergroot worden, want de meeste consumenten maken er slechts af en toe gebruik van. En voor het alledaagse camerawerk behoort de OnePlus 8 Pro wat ons betreft zonder meer tot de top.

Voor de volledigheid: de frontcamera’s van de OnePlus 8 en 8 Pro zijn bijna identiek: zelfportretten inblikken gebeurt aan 16 megapixel, met een licht verschil in diafragma, maar de resultaten zijn op beide toestellen, wel, confronterend accuraat…

Samengevat

OnePlus zet met de 8 en 8 Pro twee fraaie nieuwe toestellen op de markt, die zich tussen de subtoppers en de absolute high-end smartphones nestelen. Ze zijn wat duurder dan hun voorgangers (respectievelijk 100 en 140 euro) maar dat heeft voor een groot deel te maken met de 5G-functionaliteit. Tegelijkertijd blijft topmodel 8 Pro (in de configuratie met 8GB RAM en 128GB opslag) ruim onder de duizend-euro-grens waar andere flagships mee flirten, en dat heeft volgens ons vooral te maken door een iets minder spectaculaire, maar nog altijd zeer degelijke camera-setup. Vooral Huawei mag zich de borst natmaken met deze nieuwe concurrenten, nu het bedrijf (tijdelijk?) geen smartphones met Android-apps en -diensten mag uitbrengen. Vreemdgaan wordt daardoor verleidelijker, en OnePlus zorgt alvast voor de nodige temptation.