Ook betaalbare smartphones presteren goed

We testten negen octa-core Android-smartphones uit twee marktsegmenten: hogere middenklasse en premium.

Alle geteste smartphones hebben aanraakschermen met een diagonaal van minstens zes inch (15,24 cm) en een pixelscherpte van minimaal 269 PPI. Veel van de gemeenschappelijke kenmerken – zoals een CPU met acht processorkernen, minstens 128 GB opslagruimte en 3 GB RAM, dubbel of méér uitgevoerde hoofdcamera en een vingerafdruksensor – werden niet zo lang geleden als ‘high-end’ beschouwd. Toch kost de goedkoopste geteste smartphone slechts 199 euro. Voor de duurste telt u 949 euro neer. Is die dure dan bijna vijf keer ‘beter’ dan die goedkope? Neen, zo blijkt uit onze testen. Ook de smartphone blijkt intussen meer en meer een commodityproduct te zijn geworden, net zoals eerder gebeurde met bijvoorbeeld de laptop of de tablet.

U kan véél geld uitgeven aan een smartphone, maar zeker in een bedrijfsomgeving functioneren goedkopere modellen vaak even goed. Ook al omdat alle geteste smartphones vlot dezelfde Android 9 besturingssoftware draaien.

Testmethode

We beoordelen de smartphones aan de hand van bijna tweehonderd verschillende technische criteria. Daarnaast voeren we ook verschillende benchmarks uit (BAPCO, Futuremark, GFXBench). De testmethode is grotendeels dezelfde als die van vorig jaar.

Huawei P30 Lite

Deze betaalbare smartphone van Huawei lijkt uiterlijk sterk op de OnePlus 7, maar vanbinnen vooral op de Motorola One Vision en Samsung Galaxy A70. Dit drietal heeft een vergelijkbare uitrusting, presteert in de benchmarks grotendeels gelijk en kost ongeveer hetzelfde. De nog goedkopere LG Q60 presteert, wellicht logisch, iets minder in de prestatiebenchmarks, maar heeft wel een betere autonomie dan deze P30 Lite, al scoort de Samsung A70 op dit gebied het best van alle geteste midrange-smartphones. Voor relatief weinig geld heeft de P30 Lite kenmerken die nog maar enkele maanden geleden als high-end zouden worden weggezet. Dit is van alle geteste smartphones de platste en lichtste.

Huawei P30 Pro

De Huawei P30 Pro verschilt uiterlijk nauwelijks van de Samsung Galaxy S10+. De P30 Pro is iets groter, dikker en zwaarder, en er ontbreekt een 3,5 mm-audiojack aan de onderkant. De selfiecam bevindt zich ook in het midden, in plaats van opzij van het scherm. De drie lenzen van de hoofdcamera op de achterkant staan verticaal en niet horizontaal. Beide smartphones hebben vrijwel even grote, gebogen amoled-schermen, met glazen beschermlagen voor en achter, die het apparaat bijzonder glad maken en waarop elke vingerafdruk achterblijft (een passend hoesjes is een must.) De vingerafdruksensor vindt u bij beide smartphones onder het scherm.

Intern zijn er natuurlijk wel verschillen. Zo grijpt Huawei’s EMUI-interface veel sterker in op Android 9 dan Samsungs UI-interface. De P30 Pro heeft een lagere schermresolutie en daardoor een lagere pixeldichtheid. De schermkwaliteit is uitstekend, maar bij de Galaxy S10+ nog een tikkeltje beter. Omgekeerd is de foto- en videokwaliteit van de P30 Pro-hoofdcamera iets beter dan die van de Galaxy S10+. In de DxOMark Mobile foto- en videobenchmark scoort de P30 Pro 112- en de Galaxy S10+ 109 punten.

De P30 Pro bestaat in twee versies, met 128 GB- en 256 GB-opslagruimte. U breidt dit uit met behulp van een Huawei nano-geheugenkaartje in de tweede sim-sleuf; een standaard microSD-kaartje past helaas niet.

Toevoeging van scherm en toetsenbord toveren deze smartphone om in een complete Chrome-desktop zodat u onderweg niet noodzakelijk een laptop hoeft mee te sleuren. Het scherm doet dienst als aanraakvlak, al kunt u ook een traditionele draadloze muis toevoegen.

LG Q60

De LG Q60 is de goedkoopste smartphone in deze test, hoewel u dat aan zijn uiterlijk nauwelijks merkt. De familiegelijkenis met duurdere broer Q8s ThinQ is onmiskenbaar. Pas wanneer u op details let, blijkt dat de achterkant van het goedkopere model bedekt is met blinkend kunststof in plaats van verstevigd glas. De Q60 is ook iets dikker en zwaarder, maar het belangrijkste verschil zit hem natuurlijk in het scherm en in de gebruikte chipset. De Q60 heeft een gewoon IPS-scherm. Het is iets groter dan dat van de Q8s ThinQ, maar heeft een veel lagere resolutie. Ook de MediaTek-chipset is minder krachtig. De Q60 is wel net zoals de Q8s ThinQ bestand tegen vocht en stof. Deze smartphone kan gewone Android-taken perfect aan, maar is te traag voor intensieve 3D-games. De accu biedt wel een goede autonomie.

LG Q8s ThinQ

De opvolger van de vorig jaar geteste LG Q7 ThinQ is op verschillende vlakken verbeterd. Scherm, accu, camera en design gingen er allemaal op vooruit. Het vorige model scoorde in tegenstelling tot het nieuwe niet zo denderend in onze batterijtesten. De betere accuprestaties liggen wellicht niet alleen aan het scherm, maar ook aan de chipset: dezelfde die we aantreffen in de erg vergelijkbare OnePlus 7 en Sony Xperia X1. De Q8s ThinQ presteert tussen dit tweetal in: de OnePlus is iets sneller en de Xperia iets trager.

Van dit drietal is LG’s smartphone marginaal de dunste en in elk geval de lichtste. De Q8 ThinQ is IP68- en MIL-STD-810G-genormeerd en kan dus tegen een stootje. De ronde vingerafdruksensor bevindt zich evenwel aan de achterkant en niet onder het glas zoals bij de OnePlus 7.

LG mengt zich ook in de ‘camerastrijd’ waarmee smartphonefabrikanten zich dezer dagen van elkaar proberen te onderscheiden. In DxOMark Mobile haalt deze smartphone een score van 96 punten, vergelijkbaar met de OnePlus 7.

Officieel kost deze smartphone méér dan de erg vergelijkbare OnePlus 7, maar her en der brengen stevige kortingen deze Koreaan op hetzelfde prijsniveau. Tegenover de OnePlus 7 heeft de LG Q8s ThinQ het voordeel van een redelijk water- en stofdicht chassis, dat bovendien dunner en lichter is en wat ons betreft ook iets beter oogt. Daar staat tegenover dat de LG UX-interface dieper op Android ingrijpt dan OxygenOS van OnePlus. LG staat evenmin bekend om zijn snelle updates.

Motorola One Vision

De One Vision is gebouwd rond de Samsung Exynos 9609 chipset, in plaats van een Qualcomm Snapdragon-chipset die Motorola tot nu toe meestal gebruikte. Voor het eerst gebruikt een bekende fabrikant een smartphone-chipset van een concurrent. Tot nu toe slaagde Samsung er alleen in enkele bij ons onbekende Chinese fabrikanten warm te maken voor zijn Exynos-SoC.

Motorola specialiseert zich in capabele smartphones voor een democratische prijs. In die filosofie is de One Vision als ‘midrange’ toestel momenteel een topmodel in het Motorola-smartphonegamma. Voor weinig geld biedt deze mobiele telefoon veel zaken waarvoor u bij de concurrentie doorgaans meer betaalt. De achterkant van het tegen stof en vocht beschermde body heeft een glazen beschermlaag en hier bevindt zich ook de vingerafdruksensor, en de beide lenzen van de dubbele camera.

Zoals de naam het al aangeeft, draait de One Vision de gestripte Google Android-versie AndroidOne, die hetzelfde is als Android 9, maar met minder overhead en met weglating van weinig gebruikte apps (die u overigens gewoon kan downloaden om er toch een volwaardige Android 9 smartphone van te maken). Google garandeert twee jaar software-updates, waaronder maandelijkse veiligheidsupdates. Veiligheidsvoorzieningen zoals Play Protect, Find My Device en Chrome Safe Browsing zijn standaard actief. Deze ‘cleane’ Android zorgt voor een snel reagerende smartphone, zelfs al is de chipset minder krachtig dan bij de echte toptoestellen.

OnePlus 7

De Chinese fabrikant OnePlus staat erom bekend geavanceerde smartphones af te leveren voor een iets lagere prijs dan de Apples en Samsungs van deze wereld. De OnePlus 7 is het op één na hoogste model in het productgamma. Van de duurdere OnePlus 7 Pro vindt u hier een review. Beide modellen gebruiken overigens dezelfde Qualcomm Snapdragon 855-chipset die we terugvinden in de LG Q8s ThinQ en Sony Xperia 1.

De OnePlus 7 is verkrijgbaar met 6 of 8 GB RAM en 128 of 256 GB opslagruimte. Dit kan u niet verder uitbreiden. De OnePlus 7 is iets groter en dikker dan de hier geteste topmodellen van LG, Samsung en Sony, maar iets kleiner en lichter dan de P30 Pro van Huawei. Praktisch is er inzake draagbaarheid echter weinig verschil. Bouwkwaliteit en afwerking zijn eveneens vergelijkbaar. De OnePlus 7 heeft echter geen IP-certificatie voor stof- en waterdichtheid. Net zoals bij de Samsung Galaxy S10+ en Huawei P30 Pro bevindt de vingerafdruksensor zich onder het scherm.

OnePlus gebruikt de zelf ontwikkelde Android-variant OxygenOS. Versie 9.x is gebaseerd op Android 9. Veel praktisch verschil is er niet met de andere hier geteste Android-smartphones, al is OxygenOS wel overzichtelijker en minder volgestouwd met allerlei features. Hou er alleen rekening mee dat dit in China ontwikkelde besturingssysteem allerlei ingebouwde dataverzamelingsmechanismen heeft waarvan de bedoeling niet altijd even duidelijk is. Uiteraard verzamelen zowat alle andere smartphonefabrikanten ook massa’s data in de achtergrond. Een complete opt-out is niet altijd mogelijk, dus wie of wat men nu al dan niet kan of mag vertrouwen in de smartphonewereld is iets wat u zelf moet beslissen.

Samsung Galaxy A70

De betaalbare Galaxy A70 gebruikt, in tegenstelling tot zijn duurdere broer, een Qualcomm-chip in plaats van het eigen Samsung-system-on-chip. De verhouding tussen scherm en body blijft maar enkele procenten onder die van de veel duurdere Galaxy S10+ (86 tegenover 88 procent). Toch is dit de grootste en zwaarste, maar niet de dikste van alle geteste smartphones. De hoeken van het stijlvolle chassis zijn afgerond, maar alleen de voorkant heeft een glazen beschermlaag; de rest bestaat uit blinkend kunststof. De vingerafdruksensor bevindt zich onder het scherm en werkt even vlot als bij de grote broer, al betreft het hier een optische in plaats van een ultrasonische sensor. Een verdere overeenkomst zijn de drie hoofdcamera’s, met een weliswaar lagere megapixelresolutie. Ook ondersteunt deze smartphone snelladen. Er is nog geen DxOMark Mobile voor deze smartphone. (De voorganger A50 met een zeer gelijkende camera haalt in deze benchmark 83 punten.) Wat ontbreekt zijn een DAC, draadloos laden en de desktopmodus, of zelfs maar video-uit via USB-C. Van de geteste midrange-smartphones haalt de Galaxy A70 in de batterijtesten veruit de beste resultaten.

Samsung Galaxy S10+

De duurste versie van de Galaxy S10+ heeft 1 TB opslagruimte en 12 GB werkgeheugen! Wij testten de basisversie met 8 GB RAM en 128 GB opslag. Uiterlijk lijkt er weinig verschil met voorganger Galaxy S9+ die, zoals we in de test van vorig jaar al opmerkten, er weinig anders uitziet dan de nog oudere Galaxy S8+. De S9+ had echter een teleurstellende batterij in vergelijking met de S8+, iets wat Samsung met de S10+ gelukkig rechtzet. Volgens de gebruikte benchmarks gaat de accu van de nieuweling even lang mee als die van de S8+. De topmodellen van enkele andere fabrikanten (OnePlus, LG, Huawei) gaan echter net iets langer mee. De Galaxy S10+ kan, zoals de Huawei P30 Pro, zélf andere apparatuur opladen, dit zowel draadloos (via Wireless PowerShare) als via draad (met USB Power Delivery). In noodgevallen komt dit van pas om bijvoorbeeld onderweg uw hoofdtelefoon of slim horloge bij te laden via de smartphone.

Deze smartphone ziet eruit als één solide glazen blok (met IP68-bescherming). Hij oogt prachtig, maar glas is en blijft een vlekkenmagneet. Ook Samsung moet mee in de ‘camera-oorlog’. De Galaxy S10+ kreeg er een extra derde camera bij tegenover zijn voorganger. In de DxOMark Mobile-fotografie- en videotest haalt alleen de Huawei P30 Pro een hogere score. Dit is een van de betere fotografiesmartphones van het moment.

We kunnen nog lang doorgaan over alle snufjes (32-bit DAC, vingerafdruksensor onder het glas), maar verwijzen u voor details naar de bespreking op onze website. Die dateert van maart en intussen zijn de daar beschreven problemen met de vingerafdruksensor verholpen. Iets wat in die review niet wordt vermeld en voor professionele gebruikers zeer interessant is, is de ingebouwde desktopmodus.

Sony Xperia 1

Met de Xperia 1 probeert Sony zich opnieuw een plekje aan de bovenkant van de smartphonemarkt te veroveren. Dit premiummodel meet zich zowel inzake prijskaartje als uitrusting met de topmodellen van marktleiders Samsung, Apple en Huawei. Sony probeert zich in een niche te nestelen door sterk in te zetten op de multimediafuncties, zonder de normale functies van een moderne smartphone te vergeten. De Xperia 1 is trouwens gebouwd rond dezelfde Qualcomm-chipset als in de OnePlus 7 en de Samsung Galaxy S10+. Deze smartphone is opvallend smaller en hoger dan de anderen die we hier testen, dit dankzij de 21:9 CinemaWide-beeldverhouding van het prachtige, 643 ppi OLED-scherm. Dat biedt verschillende voordelen. Bijvoorbeeld een accurate kleurproductie in videomateriaal van Netflix en de mogelijkheid om twee app-vensters naast elkaar te bekijken.

Ook kan men de Xperia 1 perfect met één hand bedienen, mede ook dankzij de speciale (uitschakelbare) sensoren in beide zijkanten die toelaten met één hand bijvoorbeeld een submenu te activeren of een scherm te splitsen. De vingerafdruksensor bevindt zich trouwens ook aan de zijkant.

Behalve het scherm zijn de audio- en fotografiefuncties evenzeer geavanceerd. Aan de audiokant wordt Hi-Res audio volledig ondersteund. Wat betreft de fotografiemogelijkheden heeft de hoofdcamera drie afzonderlijke 12 MP-sensoren, met optische beeld- en videostabilisatie en tweemaal optische zoom.

De meeste, maar niet alle vooraf geïnstalleerde apps kan men tijdens de installatieprocedure afvinken. Sony’s batterijbeheer grijpt redelijk diep in op de werking van standaard-apps. Sommige batterijoptimalisaties kan u niet uitschakelen. Normale gebruikers ondervinden daar wellicht weinig last van, maar de Xperia 1 kon als enige high-end smartphone de Bapco Appmark-benchmark niet tot een goed einde brengen omdat deze steeds na een tijdje werd uitgeschakeld door een of andere optimalisatiefunctie.