Waar de eerste smartwatches niet meer behelsden dan een stel veredelde stappentellers, zijn de modellen van tegenwoordig écht slim: zelfs voor een elektrocardiogram of zuurstofsaturatiemeting draaien ze hun, of liever: jouw hand niet meer om. Wij lieten onszelf de voorbije weken op de voet volgen door de nieuwe Fitbit Sense en Withings ScanWatch.
De Fitbit Sense heeft flink wat overlappingen met de eveneens nieuwe Fitbit Versa 3; zelfs het design is nagenoeg identiek. Het prijsverschil van exact honderd euro (de Sense kost 330 euro) zit hem vooral in een aantal extra sensoren en bijkomende mogelijkheden. Het gaat dan in het bijzonder om een EKG-monitor voor hartfilmpjes, een EDA- of elektrodermale activiteitssensor die de hoeveelheid stress kan registeren (aan de hand van de geleidbaarheid van de huid) en een huidtemperatuursensor. Verwacht van dat laatste evenwel geen alternatief voor een digitale thermometer. Het enige wat deze sensor doet, tijdens de nacht, is het registreren van veranderingen in de huidtemperatuur. De verschillen waren tijdens onze test minimaal, maar volgens Fitbit kàn het snufje de eerste symptomen detecteren van koorts, ziekte of het begin van een nieuwe menstruatie.
Klassieke look
Aan de andere kant van de ring, de nieuwe Withings ScanWatch. Beschikbaar in 38 en 42mm, en met een witte of zwarte wijzerplaat. Afhankelijk van het formaat betaal je 280 dan wel 300 euro. Deze opvolger van de Steel HR is nog steeds vormgegeven als een klassiek polshorloge met wijzerplaat, waarop een subtiel rond schermpje is geïntegreerd (het blijft trouwens erg cool om te zien hoe de wijzers automatisch ‘uit de weg gaan’, mochten ze het display blokkeren, zodra je op de kroon drukt).
Het wijzertje onderaan representeert dan weer het aantal stappen, waarbij ‘100 procent’ correspondeert met het dagelijkse streven (instelbaar, maar bij voorkeur minstens 10.000 stappen per dag). Het verschil met de Steel HR zit ‘m wederom in een rist geavanceerde features, waarbij vooral de EKG-monitor en zuurstofsaturatiemeting (SpO2) in het oog springen. Ook de Sense registreert de hoeveelheid zuurstof in het bloed, maar dat geldt sinds 2017 al voor vrijwel alle toptoestellen van Fitbit.
De EKG- en SpO2-metingen zijn op beide toestellen zonder twijfel de belangrijkste sensoren. De gemeten waarden kunnen immers daadwerkelijk indicatoren zijn van onderliggende gezondheidsproblemen. Een elektrocardiogram biedt veel meer inzicht dan een klassieke hartslagmeting en kan bijvoorbeeld ook voorkamerfibrillatie detecteren, een ritmestoornis die zorgt voor een onregelmatige en vaak te snelle hartslag. Dergelijke metingen verlopen overigens niet geautomatiseerd, zoals een normale hartslagmeting. Voor een EKG moet je daadwerkelijk even gaan zitten, en gedurende een halve minuut de randen van het klokje beetnemen. Na afloop toont de app dan alle details over de meting.
Covid-19
Wat betreft zuurstofsaturatie: bij een gezond persoon liggen de waarden tussen de 95 en 100 procent, maar lagere waarden kunnen een aanwijzing zijn voor een aandoening. Dat kan gaan van astma over COPD tot corona. Hoe die registratie technisch werkt? Wel, rijk zuurstofrijk bloed reflecteert meer rood licht dan infrarood licht. En zuurstofarm(er) bloed reflecteert meer infrarood licht dan rood licht – en dat allemaal via de sensoren aan de polskant van het klokje. Omdat de Fitbit deze parameter ook tijdens de nacht registreert, zou het uurwerk in theorie ook een slaapapneudiagnose kunnen stellen. Maar dat mag de fabrikant officieel nog niet, en daardoor houdt Fitbit het op dit punt op ‘geschatte waardes’ waaruit de gebruiker zijn eigen conclusies kan/mag trekken.
Wel een opvallend verschil: bij de Withings ScanWatch zitten de EKG- en SpO2-functies standaard op het uurwerk, bij de Fitbit moet je ze apart installeren. Op zich niet zo erg, maar Fitbit stopt dit soort functies veel te diep weg. Zo blijkt de SpO2-functie een ‘wijzerplaat’ die je moet downloaden, en krijg je de EKG-toepassing pas aan de praat na een hele lange omweg die we je hier zullen besparen.
Fitbit en interfaces, het lijkt sowieso nooit goed te komen. Of alleszins niet voordat Google het bedrijf daadwerkelijk inlijft, als het daar een dezer dagen toestemming voor krijgt van de Europese Commissie, en orde op zaken stelt. Het gebruiksgemak valt ook bij deze Sense namelijk weer vies tegen. Ja, je kan via het aanraakscherm effectief alle kanten op swipen, maar al na twee vegen loop je compleet verloren. En hoe je dan terug geraakt? Trial and error, waarbij het niet uitmaakt hoeveel vorige Fitbits je al in je bezit had. Er zit gewoon geen logica in, en de nieuwe aanraakgevoelige knop aan de linkerkant van de kast (waarom niet gewoon rechts, zoals bij vrijwel elke andere wearable) brengt daar geen verbetering in: je kan één keer klikken, twee keer klikken, het ding ingedrukt houden en zelfs programmeren… maar dat is allemaal véél te ingewikkeld, Fitbit! Om te weten hoe het wel moet, kijk dan gewoon een keer goed naar de Apple Watch.
In grafieken gieten
Nu dat van onze lever is: de nukkige interface heeft verder gelukkig geen impact op de functionaliteit of de prestaties van de Fitbit Sense – zeker niet wanneer al het instelwerk achter de rug is. De metingen van het gadget zijn zeer betrouwbaar, wisten we al uit ervaring met eerdere Fitbits, en de bijbehorende app giet de geregistreerde gegevens keurig in overzichtelijke grafieken.
De Withings ScanWatch blijft op dat punt trouwens nauwelijks achter. Ook Health Mate is een hele degelijke, heldere app met gedetailleerde gegevens: van het aantal gezette stappen over de gemiddelde hartslag tot de kwaliteit van je nachtrust.
Ondanks de vele overeenkomsten (hadden we al gezegd dat beide klokjes waterdicht zijn?) ontdekten we tijdens onze test ook flink wat verschillen. Zo heeft alleen de Fitbit een gps-chip aan boord: wie zijn outdoor-activiteiten in kaart wil brengen, hoeft daardoor geen smartphone meer mee te zeulen. Uniek aan de Sense zijn ook de geïntegreerde microfoon en luidspreker om oproepen aan te nemen en sms’jes te beantwoorden. Als het goed is, kan je binnenkort ook de Google Assistent aan het werk zetten via een spraakopdracht.
De Withings ScanWatch, in de andere hoek van de ring, heeft dergelijke snufjes niet, maar slaat wel hard terug met een andere feature: autonomie. De Fitbit Sense zingt het op één oplaadbeurt een dag of zes uit, wat zeker niet slecht is. De batterij van de ScanWatch zingt het echter moeiteloos dertig dagen uit, en biedt daarna zelfs nog twintig dagen ‘power’ voor de tijdweergave én het tracken van activiteiten. Schier onvermoeibaar dus, dit klokje, en dat heeft natuurlijk veel, zo niet alles te maken met het ontbreken van een full-size amoled-scherm.
Een troef van de Fitbit is dan weer dat je er, meer zoals op een echte smartwatch, een paar handige apps op kan installeren. Verwacht zeker niet het ecosysteem van een Apple Watch, maar je beschikt bijvoorbeeld wel over een agenda, het weerbericht en toegang tot je favoriete muziek op Spotify of Deezer. De Fitbit is ook de betere keuze als je geïnteresseerd bent in begeleide programma’s om bepaalde (trainings)doelen te bereiken: het bulkt ervan in de app, van gewone workouts tot oefeningen voor mindfulness, beter slapen en gezonder eten. Tegen betaling kan je ook intekenen op Premium-functies, voor geavanceerde slaapanalyses, meer uitgebreide gezondheidsrapporten en nog meer actieve uitdagingen.
Conclusie
Aan het begin van de test gingen de wearables van Fitbit en Withings mooi gelijk met elkaar op, met evenwaardige snufjes op het gebied van EKG-monitoring, zuurstofsaturatiemeting én alle klassieke functies van een activiteitentracker. Denk aan het tellen van het aantal stappen en verbrande calorieën, hartslagregistratie en het in kaart brengen van je nachtrust. Maar nadat we er een paar weken mee hebben rondgewandeld (en rondgerend) blijken de toestellen toch op twee verschillende doelgroepen te mikken. Daar is niks mis mee, en het heeft voor ons als bijkomend voordeel dat we geen absolute winnaar hoeven uit te roepen. In een notendop: de Fitbit Sense is het uurwerk voor de sportieveling die nood heeft aan een gps-functie én bijkomende apps rond de pols. De Withings ScanWatch viseert dan weer de liefhebber van klassieke horloges, die toch over de nodige hightech-snufjes wil beschikken. Op het gebied van de echt geavanceerde functies (EKG, SpO2, …) geven de twee klokjes elkaar geen duimbreed toe. Dus welk uurwerk het best bij jou past? Denk er maar rustig een tijdje over na…
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier